نقد و بررسی سازه هاى مدولار نمايشگاهى

 نوشته شده در مورخه : 1396/03/02  تخمین مدت زمان مطالعه‌ی مطلب: 6 دقيقه   گروه مقاله : غرفه سازی

رویداد نمایشگاهى به عنوان یک  اجتماع متمرکز بازرگانى پیشینه اى چند هزار ساله دارد، اما در دو سده اخیر و به ویژه پس از انقلاب صنعتى تعریف ساختارى و مناسبت هاى  برگزارى نمایشگاه هم دگرگون شد، پیکره امروزى را یافت، به عنوان یک صنعت شناخته شد و درب ستر زمان توسعه یافت به طورى که اکنون شیوه برگزارى نمایشگاه‌ها از قالب هاى ارگانیک و طبیعى فاصله  گرفته وب رپایها صول مدیریت مدرن صنعتىب از تعریف شده است. 

در همین راستا تقسیم بندى فضاها و چیدمان غرفه‌ها که  از ارکان اولیه نمایشگاه است برپایه اصول و منطق خاصى استوار شده است. در سال هاى نخست براى جداسازى فضاها از دیوارهاى جداکننده استفاده شد، این جداکننده‌ها رفته رفته توسعه یافت و شکل سازه به خود گرفت و بدین ترتیبغرفه سازی در قالب امروزى آن مطرح شد.

غرفه سازی نوین در طول این سال ها، یک سیر تکاملى را سپرى کرده است. در سال هاى نخستین با توجه به مختصات و  ویژگى هاى یک نمایشگاه از جمله مدت محدود برگزارى و فرصت اندک ساخت و ساز و البته عنایت کمتر به ساختار غرفه ها، از جداکننده هاى ابتدایى بهره گرفته مى شد.

پیدایش غرفه هاى پیش ساخته، سرآغاز غرفه سازى مدرن بود. سهولت و سرعت برپایى غرفه، قیمت مناسب، سبُک بودن و امکان بکارگیرى چندباره، مزیت هاى مهم غرفه هاى پیش ساخته بودند، اما غرفه هاى پیش ساخته همگون و بى هویت، پاسخگوى نیازهاى بازاریابى و برندینگ شرکت‌ها نبود،

 نیاز به غرفه هایى برآمده از هویت سازمانى و پاسخگوى رویکردهاى نمایشگاهى شرکت‌ها که ویژگى هایى چون متمایز بودن، گیرا بودن، شاخص بودن و ... را نیز دارا باشند به تدریج غرفه سازی خاص و انحصارى را در صنعت نمایشگاهى مطرح کرد.

در این دوره غرفه سازی در چارچوب یک پروژه تعریف شد و دستیابى به یک شکل متمایز و جذاب در عین پاسخگویى به نیازهاى کارکردى و سیاست هاى نمایشگاهى شرکت ها، هدف بنیادین پروژه هاى غرفه سازى شد.

از این پس ترکیب ظاهرى نمایشگاه‌ها چشم نوازتر شد، غرفه هاى سبک پیش ساخته با ترکیب ظاهرى همگون، ساده و بى روح جاى خود را به غرفه ایى با شکل هاى متنوع و ترکیب هاى خلاق و رنگارنگ داد که هر کدام مبتنى بر هویت، پیام و کارکرد خاص بودند.

اما این نوع غرفه‌ها که با نام هایى چون غرفه هاى خاص، غرفه هاى ساخت و سازى یا خودساز شناخته مى شوند نیز در کنار مزیت هاى خود داراى کاستى هایى هستند، هزینه قابل توجه طراحى و ساخت غرفه، یک بار مصرف بودن غرفه و اتلاف مواد مصرفى، صرف زمان بیشتر براى ساخت و جمع آورى، ضریب خطرپذیرى بالاتر و درنتیجه نیاز بیشتر به دقت در ساخت و همچنین لزوم رعایت تمهیدات ایمنى و... از جمله معایب سیستم غرفه هاى خودساز به شمار مى آیند.

نسل جدید غرفه هاى پیش ساخته یا مدولار نسخه هاى تکامل یافته و بهینه (modular booths) شده اى از غرفه هاى پیش ساخته هستند که ضمن دارا بودن مزیت هاى غرفه هاى پیش ساخته، قابلیت هاى ویژه اى از دید زیبایى شناسى شکل، ترکیب بندى و کارآیى دارند، همچنین بدون کاستى‌ها و محدودیت هاى غرفه هاى خودساز هستند. این فناورى پیشرفته یک نقطه عطف در غرفه سازی به شمار مى آید که قابلیت هاى هر دو سبک غرفه سازى؛ یعنى پیش ساخته و خود ساز را توامان دارند از این رو نقطه آغازى در پیدایش یک دوره نوین ارزیابى مى شود که مى تواند آن را عصر جدید سازه هاى مدولار نمایشگاهى نام نهاد، یک پست مدرنیسم  در تکنیک هاى غرفه سازی. در ایران نوع ویژه اى از غرفه هاى پیش ساخته نسل « ماکسیما » جدید بیش از همه رواج یافته که با عنوان شناخته مى شود. 

سازه هاى پیش ساخته نسل (structure) ساختار جدید به طور عمده بر پایه پروفیل هاى آلومینیومى استوار است، اما وجه تمایز آنها در نحوه اتصالات، شکل و نوع یراق آلات و صفحات پُرکننده است که قابلیت هاى مختلف سازه را تعیین مى کنند.